بهبود تشخیص جلوه های کنشی درد در چهره توسط انتقال سبک

تشخیص خودکار، پیوسته و غیرتهاجمی درد و شدت آن جهت ارزیابی و مدیریت درد در مراکز بالینی لازم است. به همین منظور راه حلی پیشنهاد شده که به کد کردن واحدهای کنشی چهره مرتبط با درد می پردازد و معادل رویکرد مبتنی بر توصیف چهره است. اما بروز این جلوه ­ها در چهره افراد مختلف متنوع است. یکی از عوامل ایجاد تنوع را می­توان سبک هر فرد در بروز جلوه دانست. بازشناسی این جلوه ­ها در عمل نیازمند سامانه ­هایی است که مستقل از فرد آموزش ­دیده باشند. در این سامانه ­ها، تنوعات بین فردی عامل ایجاد فاصله بین توزیع نمونه ­های آموزش و آزمون است که نتیجه آن کاهش تعمیم ­­دهی روش یادگیرنده است. در این مقاله در راستای کاهش فاصله بین این دو توزیع، نگاشت و بردار انتقال سبک برای بهبود تشخیص درد و شدت آن به کار گرفته شده ­اند. نتایج بر روی دادگان unbc-mcmaster که از نوع خودانگیخته است بررسی شده است. نتایج نشان داد که روش­های انتقال سبک پیشنهادی قادر اند در شرایطی که داده تطبیق مناسب یا محدود از فرد جدید در دسترس باشد، کارآیی بازشناسی را افزایش دهند.